ساختمان‌های بلند، سازه‌هایی هستند که به‌صورت عمودی و از سطح زمین ساخته می‌شوند و بارهای محوری و نیروهای جانبی زیادی بر آن‌ها وارد می‌شوند. این سازه‌ها شامل قاب‌ها، دیوارهای برشی، دیوارهای مرکزی، تیرها و سازه‌های سفت دیگری هستند که از طریق لبه‌های متصل به هم جهت توزیع بارهای عمودی و نیروهای جانبی ساختمان، در تعامل هستند. نیروهای جانبی معمولاً ناشی از وزش باد برخلاف ساختمان و یا نیروهای ناشی از زمین‌لرزه هستند. برای مقاومت در برابر این نیروها می‌توان از سیستم دیوارهای برشی استفاده نمود که یکی از روش‌های بسیار کارا برای تضمین پایداری جانبی سازه‌های بلند است. برای ساختمان‌های بلند، کنش قاب به‌دست‌آمده توسط تعاملات اسلوب‌ها و ستون‌ها جهت ایجاد مقاومت جانبی موردنیاز، کافی نیستند. علاوه بر این استفاده از این روش برای ساختمان‌های بزرگ، یک روش غیراقتصادی است. بااین‌حال تعیین موقعیت مناسب دیوارهای برشی، می‌تواند پایداری جانبی ساختمان‌های بلندمرتبه در برابر انرژی‌های باد و زمین‌لرزه را افزایش دهد. دیوارهای سازه‌ای با بازشوها و بدون بازشوها بر اساس نیازمندی‌های معماری ارائه می‌شوند. بررسی نتایج نشان می‌دهند در حالت‌هایی که بازشوها در مرکز دیوار واقع شده باشند، مقاومت نهایی دیوارها چندان تابع بازشو نخواهد بود. در حالت کلی تأثیر درصد بازشو بر مقاومت نهایی دیوار وابستگی زیادی به خروج از مرکزیت (عدم تقارن) بازشو نسبت به محور مرکزی دیوار دارد. در حالت کلی در تغییر محل قرارگیری بازشوها، بیشترین مقاومت نهایی مختص دیوارهایی است که بازشوهای آن‌ها در مرکز واقع شده‌اند و هر چقدر عدم تقارن بازشوها بیشتر شود، مقاومت نهایی کاهش می‌یابد.

Effect of Opening in Shear Wall

• قبلی
• بعدی