دیوارهای برشی معمولاً در ساختمان‌های بتن‌آرمه جهت افزایش مقاومت ساختمان در برابر نیروهای ایجاد شده توسط زمین لرزه استفاده می‌شوند. باید توجه داشت که بسیاری از دیوارهای برشی ممکن است شامل بازشو ها باشند. استقامت و مقاومت دیوارهای برشی با کاهش نواحی بتنی و درنتیجه استفاده از بازشو ها در این نواحی، کاهش می‌یابد. علاوه بر این، ایجاد تنش در ساختمان می‌تواند منجر به ایجاد ترک‌هایی در گوشه‌های بازشو­ها شود. این ترک‌ها ممکن است با اعمال یک بار جانبی بر روی سازه‌ها ایجاد شود و درنتیجه مقاومت و سختی دیوار به‌صورت چشمگیری کاهش یابد. در این مقاله تأثیر اندازه‌های مختلف بازشو ها و تأثیر انواع نیروهای پیرامون بازشو ها مورد ارزیابی قرار داده می‌شوند. در این مقاله از آنالیز المان محدود برای مقایسه نتایج تحلیلی و آزمایشی استفاده شده است. بررسی‌ها نشان می‌دهند که روش المان محدود می‌تواند یک روش مناسب برای درک و بررسی رفتار دیوارهای برشی باشد. بررسی‌ها نشان می‌دهند که استفاده از بازشو ها می‌تواند به‌صورت چشمگیری مقاومت و استقامت دیوارهای برشی را کاهش دهد. علاوه بر این مشخص شد که اندازه بازشو ها نیز دارای تأثیر به سزایی در میزان مقاومت دیوارهای برشی است. همچنین مشخص شد که با تعیین اندازه و موقعیت صحیح بازشو ها، می‌توان به‌صورت چشمگیری از کاهش مقاومت دیوارهای برشی جلوگیری نمود. علاوه بر این آزمایشات نشان دادند که ظرفیت برشی یک بخش تنها وابسته به طول باز  شونده نیست، بلکه عمق بازشو نیز دارای تأثیر بسزایی در این ظرفیت است.

Behavior Of Shear Wall With Opening

• قبلی
• بعدی